Ежелгі қытайдың саяси іліміндегі көшбасшылықты зерттеу
Кілттік сөздер:
конфуциандық, ДЭ, ВЭНЬ, ЖЭНЬ, ЛИ негізгі рухани, адамгершілік категориялары, игілікті күйеу түсінігі, легизм.Аннотация
Аталған мақала саяси көшбасшылық мәселесінің көптеген ғасырлар бойында ойшылдардың назарын
өзіне тартып келе жатқандығы туралы айтылады. Ойшылдар ежелгі замандардың өзінде-ақ бұл құбылыстың құпиясына енуге әрекет жасап келген еді. Бұл кезеңде нақты индивидтің беделіне,
оның артықшылықтарына негізделе отырып, саясаттағы көшбасшылық жеке бас сипатына ие болды. Саяси қызмет дүниетанымдық мәселелерді шешумен, белгілі бір моральдық құндылықтарды
жариялаумен тікелей байланыстырылып отырғандықтан, көшбасшы мен оны жақтаушылардың қарым-
қатынастары «ұстаз-шәкірттер» қатынастарына жақын болды.
Библиографиялық сілтемелер
2. Козловский Ю.Б. 1988. Особенности развития мысли в конфуцианских школах древности и средневековья // Философскиенауки. – 1999. – № 6.
3. Конфуций. Лунь Юй. – М.: Восточная литература,
2001.
4. Очерки по истории мировой культуры. – М., 1997.
5. Шан Ян. Книга Правителя области Шан / перевод
Л. С. Переломова. – НИЦ Ладомир. – М., 1993.
6. Древнекитайская философия: в 2-х т. / сост. Ян Хин-Шун. – М., 1994. – Т.2
7. Древнекитайская философия: в 2-х т. / сост. Ян Хин-Шун. – М., 1994. – Т.1.
8. Лапина З.Г. Учение об управлении государством
в Китае (Трактат «План обогащения государства, план усиления
армии, план успокоения народа » Ли Гоу). – М., 1985.