Қытайдың Шыңжаңдағы діни-саяси ұстанымы (70-80 жж.). Религиозно-политическая позиция Китая в Синьцзяне (70-80 гг.).
46 34
Кілттік сөздер:
конфессияаралық қатынастар, әлеуметік-саяси, ислам идеясы, ұлт мәселесі,Аннотация
Аталмыш мақалада Шыңжаңдағы этникалық азшылықтардың көптүрлілігі, саяси-әлеуметтік жағдайы, діни наным-сенім еркіндігі және олардың саясатта орын алуы, интеграциялық үрдіске тартылуысияқты мәселелері кешенді түрде қарастырылған. Шыңжаңдағы басты дін – Исламның қытай қоғамындағы алатын орны мен мұсылман халықтарының салт-дәстүрлері сипатталған. Сондай-ақ қазіргі ШҰАА-дағы діни хал-ахуалдың өзіндік ерекшеліктері мен конфессияаралық қатынастардың даму үрдістері талданған. В данной статье всесторонне рассматриваются проблемы Синьцзяньского этнического меньшинства, социально- политическое положение, свобода вероисповедания , а также занимаемое ими место в политике, процесс интеграции.В том числе описывается место основной Сньцзянской религии – Ислама, а также традиции и обы- чаи мусульманских народов в китайском обществе.Таким образом,в статье также рассматриваются процессы развития особенностей религиозной самобытности и конфессиональных отношений Синьцзяня.Библиографиялық сілтемелер
1 Зотов О.В. Китайский «Средний Восток»: ислам и национализм в Синьцзяне как факторы глобальной геополитики // Ислам на современном востоке. Регион стран Ближнего и Среднего Востока, Южной и Центральной Азии. – М.: Краф, 2004. – С. 361.
2 Lin Chashun. Xinjiang zongjiaode jiben tedian // Minzu tuanjie. – 2002. – № 3. – 24-25 ye.
3 Кожин П.М. Государство и религиозные организации в Китае // Проблемы Дальнего Востока. – 1986. – № 4. – С.142-
146.
4 Конституция и законодательные акты КНР. – М., 1984. – С. 31.
5 Абен Е., Карин Е. Национал-сепаратистские тенденции в СУАР КНР и проблема безопасности центральноазиатского
региона // Центральная Азия и Кавказ. – 1999. – №(3)4. – С.103.
6 Ломанов А. Погром в Урумчи спровоцировали через Интернет // Источник Время новостей. – 07.07.2009. – www.asu.ru
7 Борбасов С.М. Қазақстандағы ұлттық процестер және ұлт саясаты. – Семей, 1995. – 69 б.
2 Lin Chashun. Xinjiang zongjiaode jiben tedian // Minzu tuanjie. – 2002. – № 3. – 24-25 ye.
3 Кожин П.М. Государство и религиозные организации в Китае // Проблемы Дальнего Востока. – 1986. – № 4. – С.142-
146.
4 Конституция и законодательные акты КНР. – М., 1984. – С. 31.
5 Абен Е., Карин Е. Национал-сепаратистские тенденции в СУАР КНР и проблема безопасности центральноазиатского
региона // Центральная Азия и Кавказ. – 1999. – №(3)4. – С.103.
6 Ломанов А. Погром в Урумчи спровоцировали через Интернет // Источник Время новостей. – 07.07.2009. – www.asu.ru
7 Борбасов С.М. Қазақстандағы ұлттық процестер және ұлт саясаты. – Семей, 1995. – 69 б.
Жүктелулер
Как цитировать
Smagulova., K. K. (2016). Қытайдың Шыңжаңдағы діни-саяси ұстанымы (70-80 жж.). Религиозно-политическая позиция Китая в Синьцзяне (70-80 гг.). ҚазҰУ хабаршысы. Шығыстану сериясы, 68(2). вилучено із https://bulletin-orientalism.kaznu.kz/index.php/1-vostok/article/view/562
Шығарылым
Бөлім
ТАРИХ
