Фразеологизмдерді лингвомәдени құбылыс ретінде танудың қысқаша тарихы. Краткая история признания фразеологизмов в лингвокультурологическом аспекте.
57 36
Кілттік сөздер:
фразеология, лингвомәдениеттану, тіл білімі, мәдениет, тіл,Аннотация
Ғасырлар тоғысында пайда болған жаға парадигма тіл білімін зерттеуде жаңа мақсаттар қойып, сипаттауда жаңа әдістер қолданып, бірліктерін талдауда жаңа ұстанымдар талап етеді. Осындай талаптардың нәтижесінде жаңа бір зерттеу саласы лингвомәдениеттану болып келеді. Лингвомәдениеттану лингвистика мен мәдениеттану пәндерінің торысуында пайда болып, халық мәдениетінің тілдегі әсерін, ерекшелігін, жаңаша көзқараспен салыстыра зерттейтін сала. Тіл мен мәдениеттің өзара сабақтастығын көптеген ғалымдарда атап көрсеткен болатын. Екі бағытты бір зерттеу саласына тоғыстырған лингвомәдениеттану бір жағынан тіл біліміні мамандарының зерттеу саласына айналса, екінші жағынан мәдениет бағытындағы зерттеушілерді де қызықтыра білді. Бұл жұмыста тіл мен мәдениеттің өзара сабақтастығын зерттеген ғалымдар көзқарастарына талдау жасалып, фразеологизмді лингвомәдени құбылыс ретінде көрсеткен зерттеушілердің ой-пікірлеріне шолу жасалған. Жұмыстың басты мақсаты лингвомәдениеттану саласындағы тіл білімінің, оның ішінде фразеологизмдерді зерттеу ерекше орын алатын айқындап, фразеологиялық теңеулер ұлттық негізді арқау ететінін көрсету. Статья опиcывает историю признания фразеологизмов в лингвокультурологическом аспекте зарубежных и отечественных исследователей.Библиографиялық сілтемелер
1 Телия В.Н. Культурно- национальные коннотации фразеологизмов
// Славянское языкознание. ХІ международный съезд славистов.
– М., 1993. – 308-б.
2 Сепир Э. Избранные труды по языкознанию и культурологи. – М.: Наука, 1999. – С. 98.
3 Иванова С.В. О понятии лингвокультурного кода // Лингводидактические и культурологические аспекты обучения иностранным языкам в вузе. – Уфа: Издательство УГАТУ, 2003. – С. 75.
4 Постовалова В.И. Лингвокультурология в свете антропологическтй
парадигмы (к проблеме оснований и границ современной фразеологии)
// Фразеология в контексте культуры. – М.: «Языки русской культуры
», 1999. – С. 25-33.
5 Красных В.В. Этнопсихолингвистика и лингвокультурология:
Курс лекции. – М.: ИТДГК «Гнозис», 2002. – 248 с.
6 Фесенко Т.А. Специфика национального культурного пространства
в зеркале перевода: учебноепособие. – Тамбов: ТГУ им. Г.Р. Державина, 2002. – 228 с.
7 Ионин Л.Г. Социология культуры. – М.: Логос, 1996. – 280 с.
8 Толстой Н.И. Язык и народная культура. Очерки по славянской
мифологии и этнолингвистике. – М., 1995. – 235 с.
9 Воробьев В.В. Лингвокультурология (теория и методы). – М.: РУДН, 1997. – 331 с.
10 Загирова З.Р. Лексико- семантические и функциональные параметры
антропонима в составе фразеологической единицы в английском языке:
диссертация на соискание научной степени кандидата филологических
наук. – УФА, 2003. – 215 с.
11 Смағұлова Г. Мағыналас фразеологизмдердің ұлттық мәдени аспектілері. – Алматы: Ғылым, 1998. – 196 б.
12 Cалқынбай А. Тарихи сөзжасам. – Алматы: Қазақ университеті,
1999. – 309 б.
13 Алдашева А. Аударматану: лингвистикалық және лингвомәдени
мәселелері. – Алматы: Арыс, 1998. – 215 б.
14 Сейсенова А. Лингвистикалық мәдениеттану: этикет формаларына
салстырмалыталдау. Филол. ғылым. дисс. авторефераты.– Алматы,
1998. – 22 б.
// Славянское языкознание. ХІ международный съезд славистов.
– М., 1993. – 308-б.
2 Сепир Э. Избранные труды по языкознанию и культурологи. – М.: Наука, 1999. – С. 98.
3 Иванова С.В. О понятии лингвокультурного кода // Лингводидактические и культурологические аспекты обучения иностранным языкам в вузе. – Уфа: Издательство УГАТУ, 2003. – С. 75.
4 Постовалова В.И. Лингвокультурология в свете антропологическтй
парадигмы (к проблеме оснований и границ современной фразеологии)
// Фразеология в контексте культуры. – М.: «Языки русской культуры
», 1999. – С. 25-33.
5 Красных В.В. Этнопсихолингвистика и лингвокультурология:
Курс лекции. – М.: ИТДГК «Гнозис», 2002. – 248 с.
6 Фесенко Т.А. Специфика национального культурного пространства
в зеркале перевода: учебноепособие. – Тамбов: ТГУ им. Г.Р. Державина, 2002. – 228 с.
7 Ионин Л.Г. Социология культуры. – М.: Логос, 1996. – 280 с.
8 Толстой Н.И. Язык и народная культура. Очерки по славянской
мифологии и этнолингвистике. – М., 1995. – 235 с.
9 Воробьев В.В. Лингвокультурология (теория и методы). – М.: РУДН, 1997. – 331 с.
10 Загирова З.Р. Лексико- семантические и функциональные параметры
антропонима в составе фразеологической единицы в английском языке:
диссертация на соискание научной степени кандидата филологических
наук. – УФА, 2003. – 215 с.
11 Смағұлова Г. Мағыналас фразеологизмдердің ұлттық мәдени аспектілері. – Алматы: Ғылым, 1998. – 196 б.
12 Cалқынбай А. Тарихи сөзжасам. – Алматы: Қазақ университеті,
1999. – 309 б.
13 Алдашева А. Аударматану: лингвистикалық және лингвомәдени
мәселелері. – Алматы: Арыс, 1998. – 215 б.
14 Сейсенова А. Лингвистикалық мәдениеттану: этикет формаларына
салстырмалыталдау. Филол. ғылым. дисс. авторефераты.– Алматы,
1998. – 22 б.
Жүктелулер
Как цитировать
Abagan., A. B. (2016). Фразеологизмдерді лингвомәдени құбылыс ретінде танудың қысқаша тарихы. Краткая история признания фразеологизмов в лингвокультурологическом аспекте. ҚазҰУ хабаршысы. Шығыстану сериясы, 70(4). вилучено із https://bulletin-orientalism.kaznu.kz/index.php/1-vostok/article/view/473
Шығарылым
Бөлім
ФИЛОЛОГИЯ
